Warszawskie lotnisko na Gocławiu, choć już nieistniejące, ma dosyć ciekawą historię, o czym można przeczytać m.in. na kurier-warszawski.pl.
Jego budowa planowana była już przed II Wojną Światową. W pierwszych założeniach miało służyć celom komunikacyjnym. Wszystko zmieniło się jednak, po eksmisji Aeroklubu Warszawskiego z lotniska mokotowskiego. Podjęta została decyzja o przeniesieniu klubu na tereny Gocławia i w 1933 roku ruszyła budowa lotniska rekreacyjno-sportowego.
Inwestycja przekraczała 40 milionów ówczesnych złotych (projekt finansowało Ministerstwo Komunikacji). Budowa nie była prosta, gdyż najpierw trzeba było osuszyć bagnisty teren za pomocą specjalnych kanałów. Następnie jako pierwszy postawiono hangar drewniany. W krótkim odstępie czasu powstały dwa inne hangary – tym razem metalowe. Wszystkie trzy budynki stoją do dziś niedaleko wylotu ulicy Fieldorfa.
Reaktywacja działalności Aeroklubu Warszawskiego (z siedzibą na Gocławiu) ruszyła 20 września 1945 roku. Niestety na początku można było prowadzić jedynie kursy teoretyczne z modelarstwa, spadochroniarstwa, pilotażu oraz szybownictwa. Uczniowie odbywali zajęcia w liceum samochodowym przy ulicy Hożej oraz w gimnazjum im. Władysława IV.
W 1946 roku można było nareszcie zacząć loty treningowe. Jako pierwsze wystartowały samoloty Po-2. Następnie doszły samoloty i szybowce z demobilu wojskowego które wykorzystywano do szkoleń i praktycznej nauki. W kolejnych latach sprowadzono samoloty parowe, dwupłatowce, samoloty sportowe oraz akrobatyczne. W 1950 roku istniała już sekcja samolotowa, modelarska, szybowcowa i spadochronowa, a 3 lata później doszła również sekcja balonowa. Więcej informacji o tym miejscu jest dostępnych na http://kurier-warszawski.pl/lotnisko-na-goclawiu/.
