Każdy budynek mieszkalny, usługowy, przemysłowy itp. posiada swoją żywotność. W zależności od jakości użytych materiałów oraz od zastosowanej techniki i rozwiązań konstrukcyjnych mogą być użytkowane nawet 100 lub 200 lat. Jednakże wraz ze starzeniem się danego budynku należy zadbać o jego prawidłowy stan techniczny. Niezbędne są doraźne remonty, które poprawiają nie tylko estetykę samego budynku i jego wykończenia, ale także takie, które zapewnią bezpieczeństwo użytkowania budynku.
Ocena stanu technicznego, czyli diagnostyka budowli nie jest jednak prostą sprawą, a zgodnie z Prawem Budowlanym jest czynnością obowiązkową. Z reguły dostęp do newralgicznych elementów konstrukcji takich jak elementy nośne i wsporcze jest znacznie utrudniony. Jak więc należy postępować w takich przypadkach?
Nowoczesna technika diagnostyczna pozwala na ocenę stanu technicznego bez naruszania ich konstrukcji. Do podstawowych badań należy zaliczyć m.in. badanie bezpieczeństwa konstrukcji budynku. Podstawową czynnością wykonywaną podczas diagnostyki budynku są badania wizualne, czyli inspekcja polegająca na sprawdzeniu występowania ewentualnych uszkodzeń i ich inwentaryzacja. Jest to pierwszy krok, który można wykonać bez specjalistycznych urządzeń.
Dokumentacja fotograficzna i przeprowadzenie analizy pozwoli na opracowanie metodyki dalszych badań. W zależności od wyciągniętych wniosków można ocenić stan budynku za pomocą termowizji, pirometrów oraz badań wideo-endoskopowych.
Nowoczesną metodą diagnostyczną są nieniszczące badania ultradźwiękowe, które polegają na wykryciu mikropęknięć i wad w strukturze materiału. Jest to bardzo precyzyjna, szybka i stosunkowo tania metoda. Takim badaniom można poddać cały szereg materiałów konstrukcyjnych – metale, niemetale, beton, guma, ceramika, szkło. Dzięki nowoczesnym technologiom ocena stanu budynków jest nieinwazyjna, co znacznie obniża koszty i zakres remontów oraz daje pewność, że dana konstrukcja jest bezpieczna.
